Mijn oma is gister overleden. Het was mijn favoriete oma. Ze bakte altijd heerlijke koekjes en propte ons vol met lekker eten. En nu is ze er niet meer. Mijn oma hielp altijd iedereen, je stond er nooit alleen voor. Ze zorgde voor iedereen en deed het allemaal in haar eentje. Soms is ze een beetje eenzaam omdat mijn opa er al een lange tijd niet meer is. Ze heeft goede adviezen en ze hield van een kommetje soep. Elke avond voor het hoofdgerecht nam ze een kommetje groentesoep. Typisch oma.
Precies wat ze wil
Het verdriet konden we nog niet helemaal verwerken, we moesten tenslotte een begrafenis regelen. Eerst wist ik niet zeker wat we er mee aan moesten. We hadden verdriet en moesten van alles regelen. Maar toen we eenmaal bezig waren besefte ik dat dit het mooiste is wat je kon doen. Ik kon alles regelen volgens de wens van oma. Zo hadden we gekozen voor een eiken kist. De eik vond ze altijd het mooist. Daarnaast hield ze van lelies. Zo kozen we er ook voor om lelies te regelen bij de begrafenis. Mijn oma is erg bescheiden, daarom willen de begrafenis ook klein houden.
Rust en vrede
Ik wil niet zeggen dat ik het leuk vond om de begrafenis te regelen, maar ik vond het fijn om te doen. Ik zorg dat oma’s laatste wensen nog uitgevoerd kunnen worden. Op deze manier kan mijn oma in alle rust en vrede na bestaan. Op deze manier heeft ze haar laatste gelukkige momenten. Ze is omringt met de mensen die van haart houden en van wie zij houdt. Haar familie aan haar zijde.
Liefde
De begrafenis zelf was prachtig. Precies zoals ze zou willen. Natuurlijk was het een huilfestijn. Ik was verdrietig dat ze er niet meer is. Daarnaast was ik ook blij dat ze vrede en rust heeft. Er staat een mooie steen bij het graf met een lieve tekst. Het regelen van een begrafenis haalt mooie en moeilijke herinneringen naar boven. Je reflecteert terug op de tijd die je met die persoon hebt gehad. Op deze manier vond ik de kans dat ik haar rust kon geven erg bijzonder. Ze blijft altijd op me neer kijken, en kan altijd over me waken. Ze is niet fysiek bij me maar wel in mijn hart. Alle lieve en mooie dingen die zijn uitgesproken bij de begrafenis zal ik altijd onthouden. Ze heeft een prachtig leven gehad, en ik heb dat ook mogen meemaken.
